zatopić się

См. также в других словарях:

• zatopić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zatapiać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatapiać się – zatopić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zanurzać się całkowicie w jakiejś cieczy, zwykle w wodzie, iść na dno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziurawa łódka zatopiła się przy brzegu jeziora. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatopić — dk VIa, zatopićpię, zatopićpisz, zatopićtop, zatopićpił, zatopićpiony zatapiać ndk I, zatopićam, zatopićasz, zatopićają, zatopićaj, zatopićał, zatopićany 1. «zanurzyć całkowicie, pogrążyć coś lub kogoś w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie …   Słownik języka polskiego

• zagłębiać się – zagłębić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schodzić, zanurzać się, spuszczać się w głąb czegoś; wchodzić w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dłuto zagłębiło się w mokrym gipsie. Myśliwi zagłębiali się w las. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozmodlić się — dk VIa, rozmodlić sięlę się, rozmodlić sięlisz się, rozmodlić sięmódl się, rozmodlić sięlił się «zatopić się w modlitwie» …   Słownik języka polskiego

• zagłębić — dk VIa, zagłębićbię, zagłębićbisz, zagłębićgłęb, zagłębićbił, zagłębićbiony zagłębiać ndk I, zagłębićam, zagłębićasz, zagłębićają, zagłębićaj, zagłębićał, zagłębićany «zanurzyć coś głęboko, zapuścić w głąb czegoś, umieścić w głębi, we wnętrzu… …   Słownik języka polskiego

• marzenie — n I; lm D. marzenieeń 1. «dowolne przypadkowe kojarzenie wyobrażeń; fantazjowanie, rojenie; obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie» Niedościgłe, niedoścignione, piękne, przyjemne, próżne, płonne, śmiałe …   Słownik języka polskiego

• zatonąć — dk Vb, zatonąćnę, zatonąćniesz, zatonąćtoń, zatonąćnął, zatonąćnęła, zatonąćnęli, zatonąćnąwszy «pogrążyć się, zostać pogrążonym całkowicie w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie, bagnie), pójść na dno; o istocie żywej: umrzeć wskutek… …   Słownik języka polskiego

• lektura — ż IV, CMs. lekturaurze; lm D. lekturaur 1. «czytanie» Lektura gazet, książek. Zająć się lekturą. Pogrążyć się, zatopić się w lekturze. 2. «to, co się czyta lub co należy przeczytać; spis książek przeznaczonych do przeczytania» Lektura szkolna,… …   Słownik języka polskiego

• czytanie — n I 1. rzecz. od czytać Nauka czytania. Zatopić się w czytaniu. ◊ pot. Książka, czasopismo jest w czytaniu «książka, czasopismo jest wypożyczone do przeczytania» 2. lm D. czytanieań «w parlamencie: zaznajamianie członków parlamentu z tekstem… …   Słownik języka polskiego

• zatapiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatapiaćam, zatapiaća, zatapiaćają, zatapiaćany {{/stl 8}}– zatopić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatapiaćpię, zatapiaćpi, zatapiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień